आत्महत्या केलेल्या
गरीब शेतकऱ्याच्या मुलाची ही कविता सर्वांनी नक्की वाचा ही कविता वाचतांना मेंदुवर थोडा ताण पडु द्या, भावनेच्या भरात न जाता खर आणि खोट्याचा थोडातरी विचार करावा..... गायी-बैलाकडं पाहुन बाप डोळ्यात पाणी आणायचा, देवा, दत्ता आतातरी पाव रे असाच हर वक्ती म्हणायचा, बाप लय आपुलकीनं सांगायचा गायीत रायतात ३३कोटी देव, एव्हढे सारे सोबत असल्यावर कायला वाटावं शेतकर्याला भेव, बाप हर वक्ताले कामधंदे सोडुन पायी-पायी वारीत जायाचा, लोटांगण घालुन त्या विठ्ठलाले देवा 'चांगभल' कर म्हणायचा, बाप सोमवार, शनिवार धरायचा, श्रावण अन् पोर्णिमा पकडायचा, रातभर मंदिरात भजन गात टाळ कुटत काकडायचा, दरवर्षी प्रमाणं या वर्षी भी बापाले पुन्हा वरुण देव पावला, देवान बापाच्या सर्व पिकाचा एका काठकुन सत्यानास दावला, धो-धो पडत्या पावसात बाप लय ढसा-ढसा रडला, पाणी कोणतं अन् अश्रु कोणते मले घडीभर ईचारच पडला, आभाळाकडं पाहत बापानं देवाला दोन्ही हात जोडले, अश्रु ढाळीत हुंदके देत कुर्हाडीनं ढीगभर लाकडं फोडले, त्या ढीगभर लाकडाचा मले लय उशीरा अर्थ कळाला, जवा मव्हा बाप त्या ढीपल्यावर समशानात ढणढण जळाला, बाप जळत व्हता सरणावर माझं मन एकदम सुन्न होतं, देवा, हे कस काय झालं ? मनात मोठ्ठ प्रश्न चिन्ह होतं, म्या, न भिता 'अभय' होवुन ३३कोटी देवाले प्रश्न ईचारला, मव्हा बाप मरतांना आरं देवा तु वाचवायले का नाही आला ? आतापर्यत तुह्या भारतामध्ये ३लाख शेतकर्यानं आत्महत्या केली, मग, तुह्या ३३कोटी देवायची फौज रे कुठ गायब झाली ? साधं सोप्प गणित तुले पण येईल ३३कोटी देव ÷ ३लाख शेतकरी, गणित कर देवा उत्तर मिळेल १,१०० देव प्रती १ शेतकरी, आरं, १,१०० देवायनं मिळुन काही चमत्कार केला असता, तर आज शेतात राबणारा मव्हा कष्टकरी बाप मेला नसता, देवा, तु एका शेतकर्याचं रक्षण करु शकत नाही, मग, तु काहाचा तारणहार तुही तर लायकीच नाही, देवा, यानंतर तुले म्या कही हात नाय जोडणार, 'नाग' अन् शेंदराच्या दगडाले म्या नारळ नाय फोडणार, बाप मेल्यावर, शेतकर्याच्या लेकराले अक्कल दाढ आली, अन् आज, मह्या मनाच्या कोर्टात, मह्या बापाच्या सरणावर, सर्व ३३ कोटी देवाला फाशीची सजा झाली, सर्व ३३ कोटी देवाला फाशीची सजा झाली....!!!  😔😔😔कवि अज्ञात ---------------------------- हे वाचुन मला सुचलेले -------------------- आर भल्या मानसा मले कायले कोसतो तुझ्या कर्माची फळ तुच आज भोगतो वन, रान कापली झाड नाय लावली पहाव तवर निसत उघड, बोडक माळ कचा कचा कापून सिमटीची बांधली कदर न तुले, रानाची न वनाची, न मातीची चटक निसती, पैशाची जमिनी ईकाची देव भूमी, माझी कोकणी राणी बघ तेनी, राखली वनी देवराई काडी, काडी जमून जगते ते शेतकरी जाणते ते मोल पाण्याचे, झाडाचे, निसर्गाचे जपते त्याले लेकरा वाने दुष्काळ त्याला बी संकट त्याला बी पर लढते ते ना रडते, ना हरते ना ईष पिवून मरते धीरान भागवते म्हणून मला बी तिथच राहू वाटते तू बी लढ एक तरी माळ हिरवा फुलव येईन मी तीथ बी राह्यला , वस्तीला दोघ बी, खावू की म रान मेवा अन म ठरवू फाशी देऊ कुना मला, तुला का निराशेला, दुष्काळाला आळसाला, लाचारीला का भीतीला ......मंगेश मालती- मधुकर मेढी ........तळेगाव , मावळ काल गुलजारजींचा वाढदिवस होता तर एक व्हिडीओ पाहीला "दि बेस्ट ऑफ गुलजार " पण अस होऊ शकत ? मला तर नाहीं वाटत तस हर नज्म जिनकी, हर धडकन सी गूंजती हर शेर , हर सांस का गीत जिनका दि बेस्ट ऑफ गुलजार ये हो नहीं सकता है ऑल आर दि बेस्ट गर उनका है झुकके सलाम करता मंगेश ये जैसे ईबादत मे झुकता कैलाश के... ............लीन मै एक ही विषय पर 5 महान शायरों का नजरिया .... 1- ग़ालिब : "शराब पीने दे मस्जिद में बैठ कर, या वो जगह बता जहाँ ख़ुदा नहीं।" 2- इक़बाल : "मस्जिद ख़ुदा का घर है, पीने की जगह नहीं , काफिर के दिल में जा, वहाँ ख़ुदा नहीं।" 3- फ़रज़ : "काफिर के दिल से आया हूँ मैं ये देख कर, खुदा मौजूद है वहाँ, पर उसे पता नहीं।" 4- वासी : "खुदा तो मौजूद दुनिया में हर जगह है, तू जन्नत में जा वहाँ पीना मना नहीं।" 5- साक़ी : "पीता हूँ ग़म-ए-दुनिया भुलाने के लिए, जन्नत में कौन सा ग़म है इसलिए वहाँ पीने में मजा नही।" क्या बात गुस्ताकी माफ खुदा तो हमसफर पर हमे फुरसत नही रूबरू हुए गर तो पीने की जरूरत नही ........मंगेश मेढी
|
काळजी करु नका
आपणही तसेच होणार ओ
वय झाल्यावर असच होणार हो
अगदी असच नसल तरी
देव देव नाही केल तरी
फिरता फिरत हात जोडणार ओ
अगदीच काटकसर नसली तरी
तसच साधच जगणार हो
........वयस्क रसिक(मं)
छान फेस टू फेस भेटतोय की
मग फेसबुक वर कशाला
दूर दूर असतात त्यांना लागत ना हे !....?
आपणही तसेच होणार ओ
वय झाल्यावर असच होणार हो
अगदी असच नसल तरी
देव देव नाही केल तरी
फिरता फिरत हात जोडणार ओ
अगदीच काटकसर नसली तरी
तसच साधच जगणार हो
........वयस्क रसिक(मं)
ईतना मुश्कील भी नही खुष रहना
अब भी सब ठीक हो सकता है बस ईतनीसी समज हो के महज दो-चार रोटी से मिटती भूख है शर्त ये , की भूख पेट की ही हो ना रूतबे की ना गरुर की
ना शौरत की ना ऐय्याशी की
ना पैसे की जायदाद की हो तो हो सच्चाई कि सादगी की प्यार कि दोस्ती की, कुदरत के गीत संगीत की शायर कई, कह गए कह गए कितने कबीर पर गौर कर वो ईस्नान कैसा नासमजी मे उम्र गवाए अंधा नशेमे चूर ...हैरान मै |
मग फेसबुक वर कशाला
दूर दूर असतात त्यांना लागत ना हे !....?
दुरावा हवा का तुला
माणूस------
अरे अरे पावसा
किमान बरस तरी आज
जून चालला उलटून
निदान बाळग थोडी लाज !
पाऊस----------
अरे अरे माणसा
विचार कर जरा
दोष मला देताना
दोष तुझे पहा ना
लाज मनी बाळग जरा
हव्यास तुझा मस्ती तुझी
झाडांच्या जागी कॉंक्रीट जंगले
नद्यांची तू केलीस गटारे
ढगांना आता जमवू कसे
इथे मग थांबवू कसे
मग मी येणार कोठून
अन बरसणार कोठून
मंगेश मेढी.
प्रवास
अलगद, हलकेच अगदी नकळत
परत फिरावे, जिरावे
पान पाचोळ्या जश्या मुळाकडे
सर्वस्व लुटून, प्राण फुंकुनी
सोनेरी गालीच्या बनुनी पसरावे
निर्मळ पडतया पावलांना पुढे
तसेच जपुन घेऊन जावे
क्षितिजा पार, स्व:त वा कडे
ज्याच्या त्याच्या मुळाकडे
मंगेश मेढी.
अनुवाद प्रयत्न
रहना नहीं देस बिराना है ।।
यह संसार कागज की पुड़िया
बूँद पड़े घुल जाना है ।
यह संसार काँटों की बाड़ी
उलझ-पुलझ मर जाना है ।
यह संसार झाड़ और झाखड
आग लगे जरि जाना है।
कहत कबीर सुनो भाई साधो
सतगुरु नाम ठिकाना है।।
____संत कबीर
क्षण भंगुर सारे
क्षणात विरले आयुष्य अवघे
आज समक्ष घडले असे
काय योजना अन अडाखे
राहिले ते जिथल्या तिथे
कशास ठेविले प्रस्थान आजी
अन कुठे कसे प्रयाण झाहले
मिथ्थ्या सारे सत्य एकची
क्षण भंगुर सारे, क्षण भंगुर सारे
गुरुजन वदती नित्य सत्य हे
गुरुचरण निजधाम सार हे
मूळ भजन - संत कबीर
अनुवाद - मंगेश मेढी.
-----बदल----
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
गमावतोय
मन, समाधान
हवे हवे
अजुन थोडे
अजुन थोडे
मिळतच नाही
मिळालेच नाही
अस नाही
सारे उपभोगले
सुख, दु:ख
प्रापंचीक, ऐहिक
तरीही,
संधीकाली
मांडतोय
नवा प्रपंच
शोधतोय
नवा, जोडीदार
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
खर तर
वाढतोय
भोग, हव्यास !
अन मिळतच नाही
ज्यास तो
भागवतो, तसेच
विना तक्रार
ओढाताण
नित्याचीच
समाधानी तरीही
दिसतो आनंदी
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
खर तर
वाढतोय
विरोधाभास
...मंगेश मेढी. २६/१०/१५ ©
माणूस------
अरे अरे पावसा
किमान बरस तरी आज
जून चालला उलटून
निदान बाळग थोडी लाज !
पाऊस----------
अरे अरे माणसा
विचार कर जरा
दोष मला देताना
दोष तुझे पहा ना
लाज मनी बाळग जरा
हव्यास तुझा मस्ती तुझी
झाडांच्या जागी कॉंक्रीट जंगले
नद्यांची तू केलीस गटारे
ढगांना आता जमवू कसे
इथे मग थांबवू कसे
मग मी येणार कोठून
अन बरसणार कोठून
मंगेश मेढी.
प्रवास
अलगद, हलकेच अगदी नकळत
परत फिरावे, जिरावे
पान पाचोळ्या जश्या मुळाकडे
सर्वस्व लुटून, प्राण फुंकुनी
सोनेरी गालीच्या बनुनी पसरावे
निर्मळ पडतया पावलांना पुढे
तसेच जपुन घेऊन जावे
क्षितिजा पार, स्व:त वा कडे
ज्याच्या त्याच्या मुळाकडे
मंगेश मेढी.
अनुवाद प्रयत्न
रहना नहीं देस बिराना है ।।
यह संसार कागज की पुड़िया
बूँद पड़े घुल जाना है ।
यह संसार काँटों की बाड़ी
उलझ-पुलझ मर जाना है ।
यह संसार झाड़ और झाखड
आग लगे जरि जाना है।
कहत कबीर सुनो भाई साधो
सतगुरु नाम ठिकाना है।।
____संत कबीर
क्षण भंगुर सारे
क्षणात विरले आयुष्य अवघे
आज समक्ष घडले असे
काय योजना अन अडाखे
राहिले ते जिथल्या तिथे
कशास ठेविले प्रस्थान आजी
अन कुठे कसे प्रयाण झाहले
मिथ्थ्या सारे सत्य एकची
क्षण भंगुर सारे, क्षण भंगुर सारे
गुरुजन वदती नित्य सत्य हे
गुरुचरण निजधाम सार हे
मूळ भजन - संत कबीर
अनुवाद - मंगेश मेढी.
-----बदल----
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
गमावतोय
मन, समाधान
हवे हवे
अजुन थोडे
अजुन थोडे
मिळतच नाही
मिळालेच नाही
अस नाही
सारे उपभोगले
सुख, दु:ख
प्रापंचीक, ऐहिक
तरीही,
संधीकाली
मांडतोय
नवा प्रपंच
शोधतोय
नवा, जोडीदार
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
खर तर
वाढतोय
भोग, हव्यास !
अन मिळतच नाही
ज्यास तो
भागवतो, तसेच
विना तक्रार
ओढाताण
नित्याचीच
समाधानी तरीही
दिसतो आनंदी
काळ बदलतोय
तशा चाली रीतीही
खर तर
वाढतोय
विरोधाभास
...मंगेश मेढी. २६/१०/१५ ©
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा